کد مطلب:152199 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:191
مرد مسیحی برای بچه دار شدن
آیة الله نور الدین میلاتی فرمودند كه حاج علی قنادی كربلایی برای من این قضیه را نقل كرد:
زمانی كه ساكن بغداد بودم، همسایه ای مسیحی داشتم كه پسری به نام فاضل داشت. از او سؤال كردم به چه مناسبت اسم پسرت را فاضل گذاشته ای؟!
همسایه گفت: من فرزند نداشتم. به كربلا رفتم و از حضرت اباالفضل العباس علیه السلام خواستم كه نزد خدای بزرگ واسطه بشود، تا خدا پسری به من عنایت كند و در آنجا عهد كردم كه اگر دارای پسری شدم، اسمش را فاضل بگذارم.
خدا به من فرزند پسری عنایت كرد. طبق مراسم مسیحیان، او را به كلیسا نزد كشیش بردم، تا مراسم لازم را انجام دهد و اسم وی را در دفتر ثبت نماید. به او گفتم اسمش را فاضل بگذارد. او قبول نكرد و گفت: این اسم از اسامی مسلمانهاست، و خودش یك نام دیگر برای فرزندم گذاشت و بالاخره بعد از مدتی آن بچه مرد!
دوباره متوسل به حضرت اباالفضل علیه السلام شدم و باز عهدی بستم و خدا به من فرزندی داد وپس از تولد وی دوباره به كلیسا رفتم. این بار نیز قبول نكرد كه وی را در لیست اسامی مسیحی با نام فاضل ثبت كنند، و مجددا خود كشیش نامی روی او گذاشت و من هم چیزی نگفتم. ولی پس از مدتی باز آن بچه هم فوت شد!
بار سوم به حرم مطهر رفتم و ضمن توسل به حضرت عباس علیه السلام گفتم: این دفعه اگر پسری به من عنایت فرمایید، قول می دهم كه دیگر وی را به كلیسا نخواهم برد!
این دفعه كه خدا این فرزند را به من داد، دیگر به كلیسا مراجعه نكردم و خودم اسمش را فاضل گذاشتم. به بركت آن حضرت، این بار او زنده ماند و نمرد. [1] .
زمانی كه ساكن بغداد بودم، همسایه ای مسیحی داشتم كه پسری به نام فاضل داشت. از او سؤال كردم به چه مناسبت اسم پسرت را فاضل گذاشته ای؟!
همسایه گفت: من فرزند نداشتم. به كربلا رفتم و از حضرت اباالفضل العباس علیه السلام خواستم كه نزد خدای بزرگ واسطه بشود، تا خدا پسری به من عنایت كند و در آنجا عهد كردم كه اگر دارای پسری شدم، اسمش را فاضل بگذارم.
خدا به من فرزند پسری عنایت كرد. طبق مراسم مسیحیان، او را به كلیسا نزد كشیش بردم، تا مراسم لازم را انجام دهد و اسم وی را در دفتر ثبت نماید. به او گفتم اسمش را فاضل بگذارد. او قبول نكرد و گفت: این اسم از اسامی مسلمانهاست، و خودش یك نام دیگر برای فرزندم گذاشت و بالاخره بعد از مدتی آن بچه مرد!
دوباره متوسل به حضرت اباالفضل علیه السلام شدم و باز عهدی بستم و خدا به من فرزندی داد وپس از تولد وی دوباره به كلیسا رفتم. این بار نیز قبول نكرد كه وی را در لیست اسامی مسیحی با نام فاضل ثبت كنند، و مجددا خود كشیش نامی روی او گذاشت و من هم چیزی نگفتم. ولی پس از مدتی باز آن بچه هم فوت شد!
بار سوم به حرم مطهر رفتم و ضمن توسل به حضرت عباس علیه السلام گفتم: این دفعه اگر پسری به من عنایت فرمایید، قول می دهم كه دیگر وی را به كلیسا نخواهم برد!
این دفعه كه خدا این فرزند را به من داد، دیگر به كلیسا مراجعه نكردم و خودم اسمش را فاضل گذاشتم. به بركت آن حضرت، این بار او زنده ماند و نمرد. [1] .
[1] چهره ي درخشان، ج 1، ص 551.